Dat de Waalse regering en de Franse Gemeenschapsregering samen dertien excellenties tellen, doet veel vragen rijzen. Het klopt wel degelijk dat interne problemen binnen de PS worden opgelost door kopstukken allerlei postjes te geven.
Het probleem is bekend en werd in deze rubriek herhaaldelijk aangehaald: een interne machtsstrijd binnen de PS dreigde de aanstelling van een Waalse minister-president aartsmoeilijk te maken. Er was Rudy Demotte, die zijn mandaat gewoon wou verderzetten. Er was de Waalse minister van Economie, Jean-Claude Marcourt, die vond dat hij evenzeer recht had op een vijfjarig verblijf in het Elysette. En Paul Magnette, weliswaar interim-voorzitter van de PS en burgemeester van Charleroi, wou liever een meer visibele functie opnemen. Lang zag het ernaar uit dat Magnette als Waals minister-president de man zou zijn die de Waalse regering kon leiden, om zo de Henegouwse en Luikse kemphanen – Demotte en Marcourt – uit elkaar te houden.
Maar Elio di Rupo, nog altijd de echte baas van de PS, had een ander plan: Magnette als Waals premier en Demotte als premier van de Franse Gemeenschap. Jean-Claude Marcourt zou dan gelijk het superdepartement van Economie en Industrie krijgen. Dat is dan ook wat er gebeurd is. Het was de ideale manier om mogelijke interne ruzies onder controle te krijgen. Voor de Waalse pers en de publieke opinie was zo’n keuze aanvaardbaar. Dat de eerste minister van de Waalse regering en die van de Franse Gemeenschapsregering één en dezelfde persoon zijn, is tenslotte een zeldzaamheid. Dat is pas het geval sinds 2009.
Waar wel vragen bij worden gesteld, is de gigantische omvang van de Waalse regering en de Franse Gemeenschapsregering. In totaal zijn er dertien excellenties. Wat een verschil met de Vlaamse regering, die het op negen ministers houdt. Het is zo dat ook de cdH vier ministers levert, maar eigenlijk is het vooral de PS die van deze boulimie aan ministersposten profiteert, en vooral een intern personeelsprobleem oplost. Bij de PS hadden ze al nattigheid gevoeld. Ze wisten aan de Keizerslaan dat een federale regering zonder de PS steeds realistischer werd, dus moesten zoveel mogelijk personen op regionaal niveau worden geposteerd. Magnette is er één van, maar dat geldt evenzeer voor oud-Kamervoorzitter André Flahaut, die voortaan Franstalig minister van Begroting is. Gevolg is dat de Franstalige regeringen op een Mexicaans leger lijken.
Eigenlijk zijn alle PS-toppers nu ‘gecaseerd’, Jean-Pascal Labille en Laurette Onkelinx uitgezonderd. Labille had geen ministeriële ambities meer; hij keert terug naar de socialistische mutualiteiten. Onkelinx lijkt na bijna een kwarteeuw ministerschap Brussels PS-voorzitter te worden. Let op, dat is geen troostprijs. De nummer één van de Brusselse PS-federatie is de tweede machtigste partijbons, na de nationale voorzitter. Hoe invloedrijk die positie is, toonde Philippe Moureaux, die lange tijd de Brusselse PS mocht besturen.
Er worden terecht vragen gesteld bij die vele ministersposten. Om te beginnen profileert de Waalse regering zich als een ware besparingsregering. Er moeten elk jaar honderden miljoenen worden gezocht. Slechts één op de vijf pensioengerechtigde ambtenaren wordt de komende twee jaar vervangen. Maar die afslanking van de overheid geldt blijkbaar niet voor politici. Bovendien is het zo dat Demotte in de Franse Gemeenschapsregering geen eigen bevoegdheden heeft. Echter, Joëlle Milquet beheert als minister van Onderwijs en Cultuur 92 procent van het regeringsbudget. Begrijpe wie kan.
Komt nog bij dat zowel burgemeester Magnette (van Charleroi) als Waals minister van Openbare Werken Maxime Prévot (cdH en burgemeester van Namen) niet van plan zijn hun lokaal mandaat op te geven. Politicologen waarschuwen terecht voor belangenvermenging.
De PS is zich van geen kwaad bewust. Gezien de vele bevoegdheden die met de zesde staatshervorming overkomen, zou de Waalse regering eigenlijk veel groter moeten zijn, verklaarde Marcourt in een interview. Een standpunt dat voor vele Walen, die de broeksriem moeten aanhalen, onbegrijpelijk is.
Picard
