Donderdag 2 april: onze mailbox wordt beroerd door een persmededeling van het kabinet van Ben Weyts, over de te dure aanbodstrategie van De Lijn. Vrijdag 3 april: onze mailbox wordt beroerd door een persmededeling van het kabinet-Weyts: er worden twee nieuwe trajectcontroles gepland. Zaterdag 4 april: onze mailbox wordt beroerd door het kabinet-Weyts: het veer Lillo-Doel blijft varen. Paasmaandag 6 april: opnieuw veschijnt Ben Weyts in het VTM-nieuws. Terwijl we deze zinnen neertikken, wordt onze mailbox beroerd door 2 persmededelingen van het kabinet van Ben Weyts. Op zondag 12 april om 10.45u worden we verwacht bij de plechtige opening van de doortocht Harelbeke en de N4314 en om 14.00uur mogen we aanwezig zijn bij de opening van een jaagpad in Sint-Pieters-Leeuw. U mag er zeker van zijn: volgende week zondag zit Ben Weyts in het tv nieuws.
Het toont aan dat Ben Weyts een harde werker is en over een goede persmedewerker beschikt. Alleen, toch een goede raad van onzentwege: elke dag op televisie verschijnen, is niet zonder gevaar. Al vlug begint de kijker te zuchten: “Is die daar nu weer?” Of erger nog: “Heeft die niets anders te doen dan op tv komen?” Dan zwijgen we nog over de afgunst bij de andere ministers (al dan niet van N-VA) die minder op tv aan bod komen. De echtgenote van Ben Weyts heeft een eigen pr- en communicatiebureau. Ook dat zal helpen, maar neem het van ons aan: trop is te veel en te veel is trop.
Oneerlijke verdeling
Doch, laat de veelvuldige verschijning van Ben Weyts op tv nog het minste van onze zorgen zijn. Veel spijtiger vinden we dat Weyts de kans laat liggen om over de oneerlijke verdeling van de verkeersboetes te spreken.
Even wat uitleg. In Vlaanderen staan ongeveer 1.500 flitspalen; in Wallonië staan er een 250-tal. Er zijn in totaal 3 trajectcontroles, waarbij de snelheid op langere afstand gemeten wordt. Twee trajectcontroles staan in Vlaanderen, eentje is actief in Luik. Dat voor wat betreft de autosnelwegen, maar er staan ook nog enkele trajectcontroles langs gewestwegen.
Weyts kondigde aan dat er in Vlaanderen twee trajectcontroles bijkomen. De investering van al die vaste flitspalen, mobiele flitspalen en trajectcontroles is ten laste van de gewesten. Met andere woorden, de Vlaamse regering investeert in de infrastructuur. De installatie van een trajectcontrole kost ongeveer 500.000 euro. De kostprijs van een mobiele flitspaal ligt rond 90.000 euro, inclusief btw.
Maar wat gebeurt er met de opbrengst van al die boetes? In 2013 werd 430 miljoen euro opgehaald aan verkeersboetes.
Feit 1: omdat er in Wallonië een pak minder flitspalen staan, is de inbreng van Wallonië een heel stuk kleiner. Grof gerekend kunnen we stellen dat Wallonië maar voor een inbreng zorgt van 70 miljoen. Vlaanderen zorgt voor 360 miljoen.
Feit 2: al die boetes komen in een grote pot. Die wordt als volgt verdeeld: ongeveer twee derde gaat naar de federale overheid. Die kan daarmee in principe doen wat ze wil. Ongeveer een derde gaat naar het Verkeersveiligheidsfonds. Daar wordt het geld verhoudingsgewijs toegekend aan de gemeenten. De politiekorpsen beslissen dan zelf hoe ze de gelden gebruiken.
Feit 3: vlug gerekend, en we kunnen er een miljoentje naast zitten, vloeit er na de verdeling van de 360 miljoen die door Vlaanderen in de pot gestoken wordt zo’n 248 miljoen euro terug naar Vlaanderen. Wallonië krijgt zo’n 182 miljoen euro, terwijl het maar 70 miljoen euro bijdraagt. Een financiële transfer in 2013 van zo’n 112 miljoen euro. Dat zal er in 2014 niet beter op worden, want het totaalbedrag van de verkeersboetes wordt elk jaar groter.
Waarom zwijgen?
Kijk, we hebben niets tegen flitspalen en trajectcontroles, als dat de verkeersveiligheid kan bevorderen. En elke verkeersdode, of dat nu een Vlaming is of een Waal, is er één teveel.
Vlaanderen mag enerzijds opdraaien voor de investeringen, terwijl anderzijds de opbrengsten op zijn Belgisch verdeeld worden, dus oneerlijk. Nochtans, Vlaanderen kan wat extra geld best gebruiken. Het aantal dodelijke verkeersslachtoffers is verleden jaar in Vlaanderen opnieuw gestegen in plaats van gedaald. Werk aan de winkel dus.
Elke nieuwe flitspaal, elke nieuwe trajectcontrole die Ben Weyts laat installeren, brengt geld in het Waalse laatje. Dat is weliswaar het gevolg van wetgeving uit het verleden, en bijgevolg niet de schuld van Weyts, maar dat betekent niet dat hij over deze verdoken transfers naar Wallonië moet zwijgen. Een Vlaams-nationale minister MOET zulke zaken durven zeggen, ook op televisie.
Karl van Camp
